پیشنهاد اصلاح ماده ۸۸۱ مکرر قانون مدنی ایران درباره ارث غیرمسلمانان

 
فرنشین انجمن موبدان تهران:

●
خواهشمندیم قانون ۸۸۱ مکرر اصلاح شود

خبرنگار امرداد ـ سیاوش نمیرانیان :

موبد اردشیر خورشیدیان، فرنشین انجمن موبدان تهران در برنامه‌ی رونمایی از کتاب «ایران، مهد همزیستی مسالمت‌آمیز ادیان» که دوشنبه دوم آذرماه ۱۳۹۴ خورشیدی در حسینیه‌‌ی الزهرا در سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی برگزار شد به سخنرانی پرداخت که متن این سخنرانی در زیر آمده است.

به خشنودی اهورامزدا، خداوند یکتا و بی‌همتا  
هومت، هوخت، هورشت (اندیشه نیک، گفتارنیک ، کردارنیک). ائوپنیه یو اشهه (راه درجهان یکی و آن  راستی است.) 
نخست از سوی خود و هازمان(:جامعه) زرتشتی از همه تهیه‌کنندگان کتاب «ایران مهد همزیستی مسالمت‌آمیز ادیان» و فراهم‌کنندگان برنامه‌ی رونمایی از این کتاب، به ویژه دکتر ابراهیمی، ریاست ارجمند سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی سپاس‌گزاری می‌کنم.
همان‌گونه که حجت‌الاسلام علی یونسی فرمودند، ادعا نیست و حقیقت دارد که ایران مهد همزیستی مسالمت‌آمیز میان ادیان و مذاهب گوناگون بوده است. پادشاهان پیشدادی با گذاردن قانون و پیروی از آن، پیش‌آهنگ عدل و داد شدند. اشوزرتشت از واژه دائنا به مفهوم دیده دل و وجدان خدادادی که سپس‌تر به واژه‌ی دین تغییر گویش داد، بهره‌گیری کرد و به جهانیان آموخت که کار دین وجدان‌پروری و انسان‌سازی برپایه‌ی خردورزی است. از این‌رو یکتاپرستی و انسانیت‌محوری سرلوحه‌ی فرهنگ این ملت کهن بوده است و ایرانیان همواره از انسان‌محوری(:اُمانیسم) و ایدئوگ محوری(:بنیادگرایی) گریزان بوده‌اند.
کورش هخامنشی نخستین سرداری است که منشور حقوق بشر را در ۲۶۰۰ سال پیش نوشت و برکشورش حاکم کرد. در پیش‌گفتار این کتاب وزین نیز، آیاتی از قرآن مجید، کتاب  آسمانی مسلمانان، سخنان گرانبار بنیان‌گذار انقلاب امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری حضرت آیت‌الله خامنه‌ای آمده و همچنان انسانیت‌محوری و احترام به کرامت انسانی و همزیستی مسالمت‌آمیز باورمندان فرهنگ‌های گوناگون را سفارش می‌نماید. امید که همواره این اندیشه‌های انسان‌ساز، سرلوحه‌ی رفتار همه دست‌اندرکاران باشد.
بی تردید همگی ما به حقیقتی که مولانا در داستان موسی (ع) و شبان اشاره کرده است، ایمان داریم که «همه پیامبران برای وصل کردن آمده اند» و این ما انسان‌ها هستیم که هریک «از ظن خود یار او شده ایم». فراموش نمی‌کنیم که حضرت امام خمینی (ره) نیز بارها فرموده‌اند که «پیامبران همگی از سوی یک خدا آمده‌اند و با یکدیگر اختلافی ندارند» و «ما ملت واحده هستیم و توحید مذهب همگی ماست». بنابراین همگی ما ایرانیان نیز بایستی بیش از پیش درد یکدیگر را درک کنیم و در راستای ایجاد فضای یکتایی که هدف اصلی یکتاپرستی از روی یکتاشناسی است، گام برداریم.
سعدی بزرگ می‌گوید:
                                  صاحبدلی به مدرسه آمد ز خانقاه                      بگسست صحبت اهل فـــریــق را 
                                 گفتم میان عابد و عارف چه فرق بود                 تا انتخاب کردی از آن، این طــریــق را 
                                گفتا که این، گلیم خویش می‌کشد ز آب               آن، جهد می‌کند که رهاند غــریـــق را
امید که هریک از ما روحانیان مذاهب نیز بتوانیم که در عین عبادت، به جایگاه عارف یا به باور اشوزرتشت «سپنته منی» برسیم تا بتوانیم در درجه نخست خود را از اندیشه‌های اهریمنی دور نگاه داریم و دیگران را نیز به «راه راست نیکی‌افزا» رهنمون باشیم. 
مولانا عارف بزرگ ایرانی می‌گوید:
                                                         در درون خود بیافزا درد را       تا ببینی سبز و سرخ و زرد را
از شما فرزانگان گرامی بویژه حکومت‌گران و دولت‌مردانی که در نشست رونمایی از کتاب «ایران، مهد همزیستی مسالمت‌آمیز ادیان» قدم‌رنجه کرده و گرد آمده‌اید، درخواست دارم که:
ما را اقلیت خطاب نکنید؛ ایرانی اقلیت و اکثریت ندارد. پیشنهاد می‌کنم که تمام اقلیت‌های قومی و مذهبی خود را «هم‌میهن مذهبی یا قومی» زرتشتی، عیسوی و یهودی یا کُرد و لُر و آذری و بلوچ ، خطاب کنید. همه‌ی ما چه اقلیت و چه اکثریت ایرانی هستیم و حق داریم که در راه آبادنی و پیشرفت این سرزمین کهن، از یکدیگر پیشی جوییم. 
افتخار ما ایرانیان است که یکی از پیشرفته‌ترین قانون‌های اساسی را داریم. در بندهای ۱۳ و ۱۴ و ۲۰ این قانون، هم‌میهنان زرتشتی، یهودی و عیسوی، به حق، صاحب کتاب و یکتاپرست شناخته شده و به تامین حقوق شهروندی آن‌ها تاکید شده است. بپذیرید که برداشت امروز قضات ارجمند کشورمان از قانون ۸۸۱ مکرر در قانون مدنی، خلاف روح قانون اساسی کشورمان است. انتظار داریم که این قانون هرچه سریعتر اصلاح و ابلاغ شود.
ایدون باد. ایدون ترج باد.

“گفتنی است برپايه‌ي ماده‌ي«‌۸۸۱ مکرر» قانون مدنی ایران، در صورتی که یک یا چند نفر از وراث یک فرد مسلمان، مسلمان و دیگران غیرمسلمان باشند، همه‌ي ارث به فرد یا افراد مسلمان خواهد رسید حتا اگر نسبت آنان با درگذشته، دورتر از ورثه‌ي دیگر باشد.”