درود استاد نیکنام، فرمودید در آفرینش بدی وجود ندارد! بلکه درجامعه انسانی بدی هست، مگرجامعه انسانی بخشی از آفرینش نیست؟

پرسش: 

درود استاد نیکنام، فرمودید در آفرینش بدی وجود ندارد! بلکه درجامعه انسانی بدی هست، مگرجامعه انسانی بخشی از آفرینش نیست؟

پاسخ: 

  

درود برشما، همبودگاه و هازمان(:جامعه) مَرتوگانی(انسانی، بشری)؛ پدیده ای برگرفته از آفرینش است که مَرتوی هوشمند، با اراده، خواسته و بهره گیری از آزادی و توان خویش آن را بنیان گذاشته است. 

 

آشکار است که اگر اراده کند، از خرد خویش و دانش جهانی بهره مند باشد به سازندگی و پیشرفت دست خواهد یافت و ناگفته پیداست که زندگی اش با شادی، آرامش و تازگی سپری خواهد شد و در این راستا بداندیشی، بدگفتاری و بدکرداری در آن جایگاهی نخواهد داشت. 

 

از آنجا که در هازمان مرتوگانی ستم، بیداد، غارت، کشتار، خشم، قربانی حیوانات، آلوده کردن زیستگاه، دروغ، دزدی و بدی های دیگر به چشم می خورد؛ باید پذیرفت که در چنین همبودگاهی چنانچه مَرتو(:انسان) وجود نداشته باشد، این واژگان ناخوش آیند و «بد» نیز دیده و شنیده نخواهد شد. بدین روی آفرینش سراسر نیکی است و بدی از آغاز در آن پدیدار نشده است.

 

به بینش زرتشت،«اهورامزدا» به چِمار(:معنی) دانایی، آگاهی و سرچشمه خرد است. اگر از سرچشمه دانایی «بدی» نیز آفریده شده باشد! دانش، دانایی و خرد نیز« بد و ناپسند» خواهد بود. 

 

برای درک بیشتر این چالش در زندگی مَرتوگانی، از بخش نوشتارها در تارنمای www.kniknam.com بهره گرفته و در نوشته«دوگوهر همزاد، زاینده نیکی و بدی» چگونگی پدیدار شدن بدی ها را جستجو کنید.