درود بر موبد نیکنام. به گفته شما، یعنی ما مرتو ها بعد مرگ با همین بدن در این جهان زندگی میکنیم یا فقط با روان(روح) در این جهان زندگی کرده و کردار نیک روانی خوش و کردار بد روانی بد و ناخوشایند.با سپاس

پرسش: 

درود، به گفته شما یعنی ما مرتو ها بعد مرگ با همین بدن در این جهان زندگی میکنیم یا فقط با روان(روح) در این جهان زندگی کرده و کردار نیک روانی خوش و کردار بد روانی بد و ناخوشایند.با سپاس 

پاسخ: 

درود، از آنچه در بینش زرتشت برداشت می شود. تن و روان هردو ارزشمند بوده و باهم در زندگی مادی به سرمی برند. تن جایگاه روان است. بنابراین بایستی سالم، نیرومند وفرهبخش باشد تا روان  آرزده نگردد. پس از درگذشتِ روان، جسدِ بی جان ارزشی نخواهد داشت وتنها بایستی از زندگی بازماندگان دورگردد. به خاک سپرده شود تا آلودگی پس از آن گسترش نداشته باشد. آن هنگام که روان از جسم رها گردد همانند زاده شدن آن وآغاز زندگی مینوی روان با همان درجه از شادمانی زندگی مادی است. به همین روی این بخشِ پس از زندگی مَرتو نیز به باور زرتشتیان ارزشمند بوده و کسی برای زاده شدن و رهاگشتن روان درگذشته؛ شیون، زاری وسوگواری نخواهد داشت. اینکه این روان، کجا به سرخواهد برد و پس از آن چه خواهد شد. هریک به گونه ای پنداشته اند ولی: کس نامد از آن جهان که تا پرسم از اوی / احوال مسافران عالم، چون شد؟