- صفحه اصلی
- دوره نمایندگی
- گفتمان
- فرهنگ ایران
- نوشتارها
- نیایش های اوستایی
- نهاد های زرتشتی
- درباره ما
- پایگاه های مرتبط
- خبرها
استاد نیکنام فرمودید که بهشت پیش از انسان وجود نداشته است در حالی که در تورات دلیل بیرون راندن آدم از بهشت، حوا بوده است. نظرتان چیست؟
پرسش:
استاد نیکنام فرمودید که بهشت پیش از انسان وجود نداشته است در حالی که در تورات دلیل بیرون راندن آدم از بهشت، حوا بوده است.
نظرتان چیست؟
پاسخ:
درود برشما، ازبینش زرتشت چنین برداشت می شود که بهشت از واژه « وَهیشتِم مَنو» اوستایی برگرفته شده است. همان که در بین عرب ها« جَنَت» نامیده می شود. « وَه» همانند بِه، به چم (: معنی) نیک و خوب است. وَهتَر: بهتر- وَهیشتِم: بهترین است و « مَنو» به چم منش واندیشه می باشد. وهیشتم منو (: بهشت) بهترین فروزه ای خواهد بود که هر کس به آن اندیشه دارد و فراهم شدن آن را پیوسته برای روان خود آرزومی کند، چنین جایگاهی به ریخت (: شکل) مادی نیست بلکه مینوی است. بیگمان روان هرکس درزندگی این جهان نیاز به شادی وآرامش دارد که با کارهای نیک او پدیدار خواهد شد. بنابراین بهشت اندیشه ایرانی رامَرتوگان (: انسان) با اندیشه وکردار خویش فراهم می کند. نه اینکه چشم به راه رسیدن به چنین جایگاهی پس از درگذشتن باشد. به همین روی آزرده شدن روان بداندیش نیزبرگرفته ازکردارِ بداوخواهد بود که با اراده وخواسته خویش به آن خواهد رسید. آن ویژگی را اوستا « دروجو دِمانِه» نامیده که به چم جایگاه دروغکاران است.